Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μη με λες απολιτίκ!

28 Μαΐου, 2011

         

Μη με λες απολιτίκ γιατί δεν είμαι. Μπορεί εσύ να γνωρίζεις τις τάσεις και τα ρεύματα της σύγχρονης Αριστεράς, εγώ όμως γνωρίζω όλα όσα χρειάζεται για να διαμορφώσει κανείς πολιτική συνείδηση σήμερα. Ενώ παλιότερα ήμουν σκράπας στα μαθηματικά, τώρα πια μετράω τα spreads, υπολογίζω τα αποθεματικά, χαιρετίζω με ανακούφιση την κεφαλαιακή επάρκεια, υπολογίζω δεδομένα, κάνω εξισώσεις, στο μυαλό μου μετατρέπω ευρώ σε ομόλογα, ομόλογα σε μετοχές, μετοχές σε χρυσό. Και μετά τον δραχμοποιώ. Παίζω στα δάχτυλα μου το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Δίκαιο. Παρακολουθώ συνέδρια και ημερίδες και μετά μιλάω στους φίλους μου για τοξικά τραπεζικά συστήματα, ελλείμματα και ισοζύγια συναλλαγών, για τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των τραπεζών. Όταν έχω περισσότερο κέφι δίνω διαλέξεις και στην οικογένεια μου, τους μιλάω για Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα, για το Σύστημα Εγγύησης Καταθέσεων, για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τους Διεθνείς Οίκους Αξιολόγησης, χτυπάω το χέρι στο τραπέζι και απαιτώ άμεση αναδιάρθρωση του χρέους, μετασχηματίζω την πίπα του αξιωματούχου σε πρόβλημα εθνικής κυριαρχίας. Για να γίνω περισσότερο κατανοητός χρησιμοποιώ και μεταφορές: τους μιλάω για το κούρεμα του ελληνικού χρέους, για τις ενέσεις από τις ξένες τράπεζες, για τον κλονισμό στην εμπιστοσύνη των ξένων αγορών, το σοκ του τραπεζικού συστήματος, μα πάντα τους καθησυχάζω ότι υπάρχει μια χαραμάδα συνεννόησης με τους ξένους επενδυτές. Αξιολογώ πιστοληπτικά, βρίσκω τρόπους να ενισχυθεί η κεφαλαιακή βάση και προφητεύω δημοσιονομικές εξυγιάνσεις. Είμαι ξερόλας. Είμαι γαμάτος. Είμαι τόσο γαμημένα και αθεράπευτα μπερδεμένος, συγχισμένος, απογοητευμένος.

 

Όταν με βαριούνται οι υπόλοιποι τα λέω στο σκύλο μου. Νικόλα, του λέω, η συμπεριφορά σου αποτελεί εμπόδιο για την αναπτυξιακή μας πορεία, εξαιτίας σου μάλιστα υπάρχουν χρηματοδοτικά κενά στο μπάτζετ του σπιτιού μας. Πρέπει λοιπόν να βάλεις κι εσύ λίγο πλάτη να μπας και σωθούμε (από μέσα μου σκέφτομαι: διαφορετικά, να το ξέρεις, είμαι αναγκασμένος να πουλήσω κοψοχρονιάς τις κροκέτες και τα κουκλάκια σου). Φυσικά ο Νικόλας είναι το πρώτο θύμα όλης αυτής της σύγχυσης. Τη μια μέρα τον ταϊζω με το ζόρι για να φτιάξει λίπος γιατί δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα έχει φαγητό και την επόμενη τον προπονώ ώστε μια μέρα να είναι έτοιμος να κυνηγήσει μόνος του την τροφή του. Μετά διαβάζω στο twitter ότι τελικά αποκλείεται να χρεοκοπήσουμε και του παίρνω το φαί από το στόμα φωνάζοντας ότι πρέπει να προσέχουμε μην γίνει κοιλαράς! Αυτός πάντα χασμουριέαι και με ρωτάει ειρωνικά που πήγε η ζωή μου.

 

Στις πολιτικές θεωρίες πάντως δεν είμαι εντελώς στουρνάρι. Γνωρίζω ας πούμε από Μαρξ, κάνε μου αν θες κι ερωτήσεις. Ρώτα με να σου πω πως μπορεί να εφαρμοστεί η μαρξιστική μέθοδος στην ανθρωπολογία ή στην κοινωνιολογία, ακόμα και στη γλωσσολογία, την εθνολογία ή την ιστορία. Θα μπορούσα μάλιστα να σου μιλήσω και για την μαρξιστική οικονομία, αν και είμαι σίγουρος πως αν ζούσε ο Κάρολος αυτές τις μέρες θα τράβαγε τα γένια του από απελπισία. Και συγγνώμη που δεν ξέρω πολλά από πολιτική οικονομία, δεν ήταν και στη δέσμη μου, ξέρω όμως τι δεν πάει καλά στη ζωή μου. Ξέρω ας πούμε πως παραιτήθηκα από τη δουλειά μου γιατί ήθελαν να μου μειώσουν το μισθό στο μισό και ως ελεύθερο επαγγελματία τώρα θέλουν να μου καταργήσουν και το αφορολόγητο (μια άλλη φορά θα σου εξηγήσω γιατί είναι ακριβώς το ίδιο με το να σε ληστεύουν στο δρόμο με μαχαίρι), ξέρω ότι οι χαμηλοσυνταξιούχοι γονείς μου χάνουν κάθε μήνα και περισσότερα λεφτά και κανείς δεν πειράζει τους πλουσιους, επίσης ξέρω ότι θα πληρώνω όλη μου τη ζωή το χρέος που δημιούργησαν άλλοι ατιμώρητα και ότι τώρα ετοιμάζονται να πουλήσουν και το πάρκο που έβγαζα βόλτα το Νικόλα. Δεν έχω βέβαια λύσεις, είμαι όμως εξοργισμένος. Φτάνουν αυτά για να πάψεις να με λες απολιτίκ; Αν όχι πέρνα για λίγο από την πλατεία να με ακούσεις που θα μιλάω στη συνέλευση, στο ορκίζομαι πως δεν θα αναφέρω τίποτα για πολιτικούς φορμαλισμούς και για Μαρξ, θα σου πω για την αγάπη, τη φαντασία, την αλληλεγγύη, τον αυτοπροσδιορισμό, την ανάγκη μου να υπάρχω και να δρω μέσα από όλα αυτά. Αν σε κεράσω ένα τσιγάρο κι ένα venceremos θα με αφήσεις για λίγο να ονειρεύομαι;

39 Σχόλια leave one →
  1. 28 Μαΐου, 2011 7:52 μμ

    Αν με αφηνεις να σε ελεγχω και συμφωνησεις πως εχω τη σωστη γραμμη, ονειρεψου οσο θες.

  2. 28 Μαΐου, 2011 9:05 μμ

    Αλλάζω πλατεία για να σε ακούσω κι
    αν με κεράσεις τσιγάρο κι ένα venceremos
    ε τότε μα το λοφίο μου
    θα κουτσουλίσω όποιον τολμήσει να σε πει απολιτίκ.

    Απολαυστικό ποστ, γάργαρο νερό.
    Να σαι καλά!

    Καλησπέρα Κροτ.

  3. 28 Μαΐου, 2011 10:39 μμ

    Είναι λίγο άδικο να θεωρείς πολιτικοποιημένο όποιον ξέρει τάσεις και ρεύματα της Αριστεράς και νομίζω ότι αδικείς τους «κατήγορους» των απολιτίκ. Δεν κατηγορούνται οι απολιτίκ γιατί «δεν ξέρουν τις τάσεις και τα ρεύματα της Αριστεράς»…

    Όπως και να είναι βέβαια, το κείμενό σου είναι για μια ακόμη φορά… «ψυχωμένο».

  4. 28 Μαΐου, 2011 11:58 μμ

    Μαρέσει το κείμενό σου, αν και διαφωνώ σε αρκετά.
    Το κυριότερο, μολονότι δεν λέω κανέναν απολιτίκ, θεωρώ κι εγώ πως όλο αυτό δεν οδηγεί κάπου. (Όλο αυτό εννοώ τις κινητοποιήσεις του κόσμου).
    Βεβαίως δεν τις απορρίπτω, ποιος είμαι που θα απορρίψω κοινωνικές δράσεις, όμως δεν τρέφω και ελπίδες.
    Εύχομαι, όλο αυτό, μαζί με όσα τώρα απορρίπτουν οι περισσότεροι από αυτούς που μετέχουν στις εκδηλώσεις να μας κάνει σοφότερους και κυρίως να βοηθήσει στην πορεία της κοινωνίας προς τη λύση..
    Καλημέρα

  5. 29 Μαΐου, 2011 1:05 πμ

    Venceremos…

  6. 29 Μαΐου, 2011 1:11 πμ

    kai afto me oli mou tin agapi

  7. plum permalink
    29 Μαΐου, 2011 9:11 πμ

    Νικόλα εσύ σούπερ σταρ

  8. 29 Μαΐου, 2011 10:46 πμ

    Καλημέρα μούρες! Όταν έπεσε η ιδέα για το αρχικό κάλεσμα στις πλατείες-και επειδή με πόνο είναι η αλήθεια βρίσκομαι πια πολύ μακρυά από το Σύνταγμα-ήθελα να γράψω πράγματα που να απευθύνονται περισσότερο σε ανθρώπους που δεν ασχολούνται τόσο με τα social media. Κρίνοντας από τη διάδοση και την υποδοχή τους στο facebook και αλλού, και πέρα από την ίδια την αξία των κειμένων, είμαι ευτυχής που υπήρξαν αφορμή για διάλογο, αν όχι για κινητοποίηση. Εγώ ήμουν αρχικά αμήχανος για το κίνημα που γεννιέται αυτές τις μέρες και με πολλές διαφωνίες ως προς τον αποκλεισμό συλλογικοτήτων που έχουν προσφέρει πολλά με τους αγώνες και τις κατακτήσεις τους. Βρίσκω λοιπόν λάθος να ισοπεδώνονται όλα στο όνομα της αγανάκτησης όμως αυτό σιγά σιγά αλλάζει…

    Όταν άκουσα τον αντιπρόεδρο να προσπαθεί με κόπο να μειώσει την αξία αυτού του πράγματος σκέφτηκα πως είμαστε τελικά προς την σωστή κατεύθυνση. Γνωρίζω καλά τους μηχανισμούς που χρησιμοποιεί η εξουσία για να αντισταθεί σε κάθε κίνημα που θεωρεί απειλητικό, και ο αντιπρόεδρος (επίσης πολύ καλός γνώστης αυτών των μηχανισμών γιατί έχει καλούς συμβούλους) αποφάσισε να τους χρησιμοποιήσει. Θα προσπαθήσω τις επόμενες μέρες να μιλήσω αναλυτικά γι’ αυτούς, για την ώρα εγώ επιθυμώ την απενοχοποίηση. Όσοι από εμάς έχουμε βρεθεί σε ανοιχτές συνελεύσεις για τη λήψη πολιτικών αποφάσεων ξέρουμε πόσο δύσκολο και πόσο ματαιωτικό μπορεί να είναι αυτό και τώρα είμαι αισιόδοξος γιατί ο κόσμος κατεβαίνει στις πλατείες αυθόρμητα. Οι συνειδήσεις και οι πολιτικές γραμμές διαμορφώνονται μαζικά, λαϊκά και με βάση τα βιώματα, τις ανάγκες, τα όνειρα καθενός από εμάς. Αυτό πρέπει να το θαυμάσουν και να το στηρίξουν πρώτοι από όλους όσοι έχουν ήδη δώσει αγώνες για το επαναστατικό κίνημα, δεν θα μας δοθούν πολλές ευκαιρίες ακόμα…

    @Кроткая όχι καλή μου, δεν θα σε αφήσω να με ευθυγραμμίσεις, να με χειραγωγήσεις, να με μετασχηματίσεις. Μπορούμε όμως αν θες να ευθυγραμμήσουμε μαζί τα όνειρα μας κάτω από τον δροσερό αέρα της πλατείας 😉

    @Τσαλαπετεινέ ναι, να τους κουτσουλίσεις, μην ψάξεις όμως να τους βρεις στην πλατεία, αυτή τη φορά βρίσκονται οι ίδιοι στον καναπέ που χλεύαζαν τόσο καιρό.

    @Γιώργο μιλώ για την Αριστερά γιατί αυτή με νοιάζει και γι’ αυτήν πονάω και από αυτήν περιμένω πράγματα, διαφορετικά θα έγραφα εξαρχής για τον Πάγκαλο που ταυτίζεται θεαματικά με ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς αυτές τις μέρες. Στο ξαναλέω, εγώ δεν διαφωνώ κατ’ ανάγκη μαζί σου, όμως δεν υπάρχει χρόνος για εκτιμήσεις, ερμηνείες και αξιολογήσεις από μακρυά. Υπάρχει χώρος για όλα αυτά στην πλατεία…

    @Sotiris Kanell σ’ ευχαριστώ πολύ, όπως γράφω και παραπάνω ούτε κι εγώ συμφωνώ απόλυτα με πολλά πράγματα. Φρονώ όμως ότι είναι αναγκαία τόσο η φυσική μας παρουσία όσο και η δημόσια πολιτική μας τοποθέτηση. Τέσσερις μέρες στην πλατεία της μικρής μου πόλης ακούω ανθρώπους που συμμετέχουν για πρώτη φορά σε συνελεύσεις και κινητοποιήσεις να μιλούν για πράγματα που τα έχουμε αναλύσει εκατομμύρια φορές. Ο καθένας έχει τους χρόνους, τα όρια και τα κίνητρα του, προσωπικά δεν μπορώ να τους κατηγορήσω γι’ αυτό, μόνο να είμαι εκεί και να δω πως μπορώ να συμβάλλω σε αυτό που γεννιέται. Μόνο καλύτερους μπορεί να μας κάνει…

    @Happy Venceremos, αλήθεια!

    @plum δεν έχουμε συστηθεί ακόμα. Αλήθεια, είχες την τιμή να γνωρίσεις από κοντά το Νικόλα;

  9. plum permalink
    29 Μαΐου, 2011 11:45 πμ

    εγω ειμαι ο Νικολας

  10. Post.Scriptum.Inter-Action. permalink
    29 Μαΐου, 2011 12:42 μμ

    Πολλοί έχουν τους ενδοιασμούς τους για το «κίνημα των αγανακτισμένων» (και εγώ επίσης). Όμως, αρκετός κόσμος αποφάσισε να βγει στους δρόμους. Θα το σχολιάζουμε από τους καναπέδες μας; Μετά από καιρό, κάτι κινείται. Ας πάμε να το συναντήσουμε. Ακόμα και όσοι δεν πιστεύουν πως θα βγει κάτι, ας βγουν έξω να εκφράσουν τις διαφωνίες και τις προτάσεις τους.

  11. Stassa permalink
    29 Μαΐου, 2011 1:36 μμ

    ο κόσμος κατεβαίνει στις πλατείες αυθόρμητα. Οι συνειδήσεις και οι πολιτικές γραμμές διαμορφώνονται μαζικά, λαϊκά και με βάση τα βιώματα, τις ανάγκες, τα όνειρα καθενός από εμάς.

    Αυτή είναι η αξία της υπόθεσης. Οτι συνεννοούμαστε και αποφασίζουμε από κοινού χωρίς μεσάζοντες, κομματικούς ή ιδεολογικούς.

    Επίσης, θέλω να θυμίσω οτι η αρχή της δημοκρατίας στηρίζεται σε απλή αριθμητική, οτι δύο μυαλά είναι καλύτερα από ένα και αν οι χιλιάδες αγανακτισμένοι κυβερνήσουνε τον τόπο, θα κάνουνε σίγουρα καλύτερη δουλειά από τους 300 (που δεν έχουνε κανένα λόγο να περνιώνται για μοναδικές μεγαλοφυΐες που μετράνε ο καθένας για 10).

    Α ναι. Δεν μπορώ να πάω να τα δω από κοντά. Γαμώτο, είμαι κι εγώ στην ξενιτιά… Χ(

  12. 29 Μαΐου, 2011 11:03 μμ

    @plum αν λες αλήθεια πες μου ποια είναι η αγαπημένη σου λιχουδιά! 😉

    @Post.Scriptum.Inter-Action. συμφωνώ σε όλα. Αλλά και να μην συμφωνούσα τα γεγονότα μας προσπερνούν έτσι κι αλλιώς, η σημερινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα είναι πολύ μαζική και η συνέλευση στη μικρή μου πόλη αντιπροσωπευτικότατη από όλες τις κοινωνικές ομάδες. Ο κόσμος μιλάει, μοιράζεται, κοιτιέται στα μάτια μετά από τόσα χρόνια. Το επόμενο βήμα είναι να γίνουμε ενοχλητικοί…

    @Stassa σήμερα εδώ κυκλοφόρησε στον κόσμο ένα σχολικό τετράδιο που στην ετικέτα έγραφε «γιατί είμαι εδώ;» και μέσα ο καθένας από εμάς έγραφε τις προσωπικές του απαντήσεις. Ανατριχίλα! Θα δημοσιευθούν αυτά σύντομα, να τα μοιραστούμε όλοι, να δούμε πως δεν είμαστε τόσο μόνόι όσο νομίζαμε…Επίσης οι 300 θα φύγουν ένας ένας με ελικόπτερο και πολύ σύντομα μάλιστα, δεν θα τους χωρά πλέον αυτός ο τόπος. Και αυτό είναι υπόσχεση. Καλνύχτα!

  13. 29 Μαΐου, 2011 11:07 μμ

    Επίσης μόλις τώρα η σημερινή μέρα έγινε για το μπλογκ μου η μέρα με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα. Σας ευχαριστώ πολύ!
    Για όσους είναι εκεί έξω και αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή:

  14. 29 Μαΐου, 2011 11:42 μμ

    Μπήκα για να την κάνω ακόμα μεγαλύτερη
    και για να πω μια καληνύχτα!

    • 30 Μαΐου, 2011 11:03 πμ

      Καλημέρα βέβαια, αλλά τις φράουλες αλλού τις τάζεις κι αλλού τις δίνεις. Τέλος πάντων, θα περιμένω τη νέα σοδειά του χρόνου…

  15. 30 Μαΐου, 2011 11:05 πμ

    Μη στεναχωριέσαι! Ακολουθούν κεράσια. Άρχισαν να κοκκινίζουν και δεν είναι από ντροπή. 😉

  16. 30 Μαΐου, 2011 11:09 πμ

    (και μην ξεχνάς ότι ένα μπολάκι έδωσα και αυτό είχε περισσότερο σαντιγί παρά φράουλες)

  17. 30 Μαΐου, 2011 3:52 μμ

    σαιλεντ, ναταν ετσι οι απολιτικ!
    .
    τσαλαπετεινε, ετσι μπραβο. να ανεβασουμε τη χοληστερινη στο γιωργο, να σταματησει να ζηταει δεξια και αριστερα δωρα και βραβεια!

  18. 30 Μαΐου, 2011 9:28 μμ

    χαιρετώ το απολιτίκιο του Silent!
    σέβομαι όσους δεν έπαψαν ποτέ να πιστεύουν και να αγωνίζονται οργανωμένα, τώρα έχω αρχίσει να πιστεύω πως η τέρψη και ο προβληματισμός μπορούν να συνδυαστούν από κάποιες γενιές που καιρό θεωρούνταν χαμένες…χαιρετώ τους αγανακτισμένους που συνειδητοποιούν πως δεν περνά η ζωή στο περίπου…πως δεν περνά ούτε μια ώρα της ζωής που καιρό είχαν πνίξει στον κουβά της πλήξης και της λήθης…

  19. 31 Μαΐου, 2011 8:26 πμ

    @Τσαλαπετεινέ επειδή φτιάχνουμε μέρες δημοκρατίας ας δημιουργήσουμε και συνθήκες κολεκτίβας: τα κεράσια μου να μοιραστούν στο λαό!

    @Τι κάνεις βρε μούργο; Μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε. Κάτι ήξερες εσύ που ανέβηκες στα βουνά, προετοίμαζες την επανάσταση μάλλον. Κοίτα να πιάσεις τους βοσκούς να τους μετασχηματίσεις γιατί δεν έχουμε πολύ χρόνο!

    @katabran καλημέρα! Μετά την πλήξη και τη λήθη ήρθε η ώρα της επιβίωσης. Και μαζί με τις πολιτικές ζυμώσεις πρέπει τώρα να κοιτάξουμε τι θα κάνουμε από αύριο που οι κουφάλες θα την κοπανίσουν με τα ελικόπτερα κι εμείς θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο!

  20. 31 Μαΐου, 2011 4:23 μμ

    (Επειδή την προηγούμενη φορά παρασύρθηκα και δεν συστήθηκα δεόντως, αυτή τη φορά θα είμαι προσεκτική. Καλησπέρα, είμαι η Eskarina, σε διαβάζω καιρό, χωρίς να υποβάλλω κάποιο σχόλιο, πρόσφατα όμως το κείμενο σου Άκου Ανθρωπάκο, μου έδωσε την ορμή που χρειαζόμουν και όπως φαίνεται τώρα ποιος με πιάνει 🙂 )

    Πάντα είχαμε (έχουμε και θα έχουμε) ανάγκη ο ένας τον άλλον, απλά κάποια στιγμή πιστέψαμε το αντίθετο. Αν αλλάξει αυτό, τότε παίζει και να έχει ξεκινήσει … επανάσταση

  21. 1 Ιουνίου, 2011 10:35 πμ

    @ESKARINA γεια σου Eskarina! Να είσαι καλά για το σχόλιο, ελπίζω να αλλάξουν οι συνθήκες και σύντομα να λένε ΑΥΤΟΙ τώρα ποιος μας πιάνει. Και η απάντηση να είναι ΕΜΕΙΣ! 🙂

  22. 1 Ιουνίου, 2011 11:07 πμ

    εξαιρετικό

  23. chara permalink
    1 Ιουνίου, 2011 1:11 μμ

    Το διαβάζω όλο αυτό κι άλλα πολλά αυτές τις μέρες. Μια ερώτηση μόνο. Ποιοι είναι οι ΑΥΤΟΙ;

  24. 1 Ιουνίου, 2011 4:12 μμ

    @Γεια σου radio_sociale, ευχαριστώ!

    @Χαρά οι ΑΥΤΟΙ είναι ΑΥΤΟΙ.
    (αν και ξεκινάω από σήμερα αγώνα για να πάρουμε τα ΜΑΤ με το μέρος μας)

    • 1 Ιουνίου, 2011 8:48 μμ

      α,τελικά πιστεύεις στα θαύματα 😛

    • chara permalink
      2 Ιουνίου, 2011 11:08 πμ

      Καλά όλα αυτά βρε σάιλεντ μα μήπως ξεχνάμε κάποιους; Μήπως ΑΥΤΟΙ κι ΕΜΕΙΣ δεν είμαστε παρά οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος; Μήπως Χρυσή Αυγή και δοξασμένο ΣΥΡΙΖΑ κάναν το ίδιο κακό μες στο λειψό μυαλό μας; Μήπως η ελπίδα και τα venceremos μας δε θα ‘πρεπε ν’ ανέχονται άλλους λόγους Θεοδωράκη; ΑΥΤΟΙ υπάρχουν γιατί ΕΜΕΙΣ ακόμη και τώρα τους αφήνουμε. Για να μην πω ότι τους χρειαζόμαστε για να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια ακούγοντας έντεχνα νανουρίσματα και «Παραπονεμένα Λόγια» (γιατί μια συναυλία του Νταλάρα αυτές τις μέρες επιβάλλεται!). Ο αέρας μυρίζει μιζέρια και γιαλατζί αγανάκτηση. Δε χρειάζεται να πάρουμε ευθύνη για όλα τα στραβά αυτού του τόπου. Όμως ΕΜΕΙΣ, αν πρώτα δε μουτζώσουμε τη μούρη μας κι αν πρώτα δεν αλλάξουμε μυαλά, άμα δεν καταλάβουμε τι κάναμε ΕΜΕΙΣ στραβά για τόσα χρόνια, τότε ακόμη κι αν ΑΥΤΟΙ μας φύγουν, άλλους ΑΥΤΟΥΣ θα βρούμε και θα φέρουμε στο σβέρκο μας. Δεν είναι πως δεν το ‘χουμε κιόλας ξανακάνει! Ε κι αν δε βρούμε άλλους ΑΥΤΟΥΣ γινόμαστε ΕΜΕΙΣ αυτοί βρε αδερφέ! Εμπρός στο δρόμο της «Εδώ Πολυτεχνείο» και τόσων άλλων! Κι όχι, το θαύμα δεν είναι να πάψουν να μας δέρνουνε τα ΜΑΤ. Είναι να πάψουμε να βλέπουμε Λαζόπουλο!
      (Που καταλήγω; Μα εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=vdB-8eLEW8g και κουβέντα δε δέχομαι καμία 🙂 )

      • 2 Ιουνίου, 2011 11:29 πμ

        ε ναι αλλά για να get together προυποθέτει να βρεθούμε εκεί στην πλατεία, στην όποια πλατεία, και να συναντηθούμε επιτελους με τον άλλον 😉

  25. 1 Ιουνίου, 2011 10:58 μμ

    αυτο να δω και τι στον κοσμο.
    μπατσοι να φωναζουν «συναδελφοι γουρουνια δολοφονοι»

  26. 1 Ιουνίου, 2011 11:29 μμ

    @happy και μούργο με παρεξηγήσατε, δεν εννοώ να τα ριζοσπαστικοποιήσουμε τα αδέρφια μας στα ΜΑΤ, το μόνο που χρειάζεται είναι την κατάλληλη στιγμή της κατάληψης των ανακτόρων να κάνουν λίγο πιο ‘κει…

  27. 4 Ιουνίου, 2011 8:44 πμ

    @Χαρά όχι, δεν είμαστε ΑΥΤΟΙ, σόρυ αλλά εγω΄δεν έχω καμία απολύτως σχέση μαζί τους. ΑΥΤΟΙ είναι που υπογράφουν τα μνημόνια το ένα μετά το άλλο (που βρισκόμαστε τώρα; στο 2ο, στο 3ο, στο 10ο;) ΑΥΤΟΙ μεθαύριο θέλουν να περάσουν τα νέα μέτρα που θα μειώνουν 40% τους μισθούς μας, ΑΥΤΟΙ θα καταργήσουν το αφορολόγητο στους ελεύθερους επαγγελματίες των 500€, ΑΥΤΟΙ αρνούνται να φορολογήσουν δίκαια τους πλούσιους ή να τους τιμωρήσουν που δεν καταβάλουν φορολογία και ασφαλιστικές εισφορές, ΑΥΤΟΙ κάθε μήνα τους μειώνουν όλο και περισσότερο τους φόρους σε αντίθεση με τα είδη πρώτης ανάγκης που το ΦΠΑ έφτασε σε απίθανα ύψη, ΑΥΤΟΙ φταίνε που οι χαμηλοσυνταξιούχοι έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στο φαγητό ή στα φάρμακα και τρέχουν πια στις ΜΚΟ για ένα αντιπυρετικό, ΑΥΤΟΙ λένε ψέμματα, θεωρούν τη δημόσια περιουσία προσωπική τους κληρονομιά, χρησιμοποιούν στρατούς καταστολής απέναντι σε όσους προσπαθούν να αντισταθούν, ακόμα και ειρηνικά, την ίδια ώρα που επιτρέπουν σε ξένους στρατούς να χρησιμοποιούν ανενόχλητα τις πόλεις μας ως ορμητήρια θανάτου.

    Ο κάθε ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει τα στραβά του, δεν καταλαβαίνω όμως πως μπορεί να ταυτίζεται με τους από πάνω στα δεινά αυτής της χώρας.

    «Αυτοί υπάρχουν γιατί εμείς τους αφήνουμε». Ε, όχι πια, γι’ αυτό οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε 10 μέρες τώρα. Υπάρχουν 1000 δικαιολογίες που μπορεί να βρει κανείς για να μην είναι εκεί. Το να χρησιμοποιούνται όμως τα προβλήματα της Αριστεράς ως αιτία κοινωνικής αποστράτευσης είναι άδικο και επικίνδυνο (κι εδώ δεν αναφέρομαι τόσο σε ‘σένα όσο σε όσα παράλλογα διαβάζω τελευταία).

    Την καλημέρα μου!

    @Happy είμαι μαζί σου. Θα σε βρω στην πλατεία-κι αν διαφωνήσω μαζί σου θα σου σπάσω τη μούρη 🙂

  28. chara permalink
    6 Ιουνίου, 2011 10:50 πμ

    Για να δω αν το εμπέδωσα!
    ΚΟΙΝΩΝΙΑ = ΑΥΤΟΙ (οι απο πάνω) + ΠΛΟΥΣΙΟΙ + ΣΥΡΙΖΑ κλπ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (που δεν ειναι ποτέ πλούσιοι και δεν ανήκουν στους απο πάνω. Απορία: Τότε γιατι μουτζωνεις όλη τη Βουλή κι όχι μόνο την…πάνω;) + ΕΜΕΙΣ + ΑΝΘΡΩΠΑΚΟΙ (με δυνατότητα συγχώνευσης των δύο τελευταίων)
    Α! Και κάτι ακόμα! Όπως δε χρει’αζονται δικαιολογίες για το ότι είσαι εκεί δε χρειάζονται ούτε γιατί δεν είσαι. Αρκεί να είσαι όπου νιώθεις.
    Υ.Γ. :Επικίνδυνη άποψη γιατί από κάτω έχει μόνο το όνομά μου. Ελπίζω το «βρακί» κάτω απ’ το οποίο μπαίνετε να ξεχειλώνει πάντα για να σας χωράει όλους. Κι εγώ δε μιλάω τόσο για σένα όσο για κείνους με τους οποίους νομίζεις ότι συστρατεύεσαι.
    Επίσης την καλημέρα μου 🙂

    • HappyHour permalink
      6 Ιουνίου, 2011 11:23 πμ

      Με συγχωρείτε κιόλας αλλά αυτό Χαρά δεν είναι «βρακί» αλλά τσουβάλι!!!

      (δεν συνηθίζω να μπαίνω σε βρακιά άλλων ούτε με άλλους)

      • 6 Ιουνίου, 2011 11:29 πμ

        Λοιπόν θα το πω: πριν μερικές μέρες έγραψα ένα ποίημα για τον Καρατζαφέρη με τίτλο «Το Βρακί». Ντρέπομαι όμως να το δημοσιεύσω. Με τη Χαρά συναντιούνται οι σκέψεις μας συχνά…

      • HappyHour permalink
        6 Ιουνίου, 2011 11:34 πμ

        Ααααααχαχαχαχαχαχαχααχ! Ε ντροπή σου!!! 😛

        (τι ποιήμαααα;;; Σαν κι αυτά της Συλλιάνας Σαλιάγκου;;;)

  29. 6 Ιουνίου, 2011 11:11 πμ

    @Χαρά μα εγώ συστρατεύομαι μόνο με το μέλλον μου, τη ζωή μου, τα όνειρα μου. Άντε και με το Νικόλα που δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί ο ίδιος. Ξέρω όμως πια ότι μετά το τέλος της ιστορίας δεν θα είμαι μόνος γιατί το είδα στα μάτια μερικών ανθρώπων. Και αυτό με βοηθάει να συνεχίσω τον αγώνα, σίγουρος για τις αποφάσεις μου.

  30. 18 Ιουνίου, 2011 3:20 μμ

    Επανέρχομαι σε αυτήν την ανάρτηση για να υπενθυμίσω όσα συζητούσαμε για τα ΜΑΤ-και κυρίως για να σας χτυπήσω ότι εγώ σας τα ‘λεγα και δεν με πιστεύατε!

Σχολιάστε