διασχίζοντας την Ήπειρο με ένα ραβδί (III)

Για να διατηρήσει την ψυχραιμία του, ο Χουλιάν σκέφτεται ότι η λογοτεχνία και ο κόσμος είναι γεμάτα γυναίκες που δεν γυρίζουν σπίτι τους, γυναίκες που σκοτώνονται σε τραγικά δυστυχήματα, αλλά και ότι, τουλάχιστον στον κόσμο, στη ζωή, υπάρχουν και γυναίκες που έχει χρειαστεί να συνοδέψουν, εκτάκτως, μια φιλενάδα τους στο νοσοκομείο ή ν’ αλλάξουν λάστιχο στη μέση της λεωφόρου χωρίς να σταματήσει κανείς για να τους δώσει ένα χέρι.

Η Βερόνικα είναι μια γυναίκα που δεν έρχεται. Η Κάρλα, μια γυναίκα που δεν ήταν εκεί. Η μητέρα της Κάρλας είναι μια γυναίκα που έφυγε και επέστρεψε όταν δεν την περίμενε κανείς. Η Κάρλα είναι μια γυναίκα που δεν ήταν εκεί. Η Κάρλα είναι μια γυναίκα που ήταν και δεν ήταν εκεί. Βγήκε να βρει τη μάνα της, όπως άλλοι βγαίνουν για κυνήγι. Η Κάρλα βγήκε ν’ αγοράσει τσιγάρα. Η Κάρλα δεν ήταν εκεί: βγήκε ν’ αγοράσει τσιγάρα, βγήκε να βρει τη μάνα της, βγήκε για κυνήγι.

Η Βερόνικα έχει ένα σκασμένο λάστιχο. Το ξέρει πως δεν μπορώ να βγω να την ψάξω. Δεν μπορώ ν’ αφήσω τη μικρή μόνη. Η Βερόνικα θ’ αλλάξει το λάστιχο. Η Βερόνικα είναι μια γυναίκα που αλλάζει λάστιχο στη μέση της λεωφόρου. Εκατοντάδες αυτοκίνητα περνάνε, αλλά κανένα δε σταματάει να τη βοηθήσει. Αυτό της έχει συμβεί, σκέφτεται ο Χουλιάν, που αποφασίζει να μείνει κολλημένος στην εικόνα μιας Βερόνικας χαμένης, αλλάζοντας λάστιχο, μόνη, σε μια μακρινή λεωφόρο.

Alejandro Zambra, Η ιδιωτική ζωή των δέντρων

μτφ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. ΙΚΑΡΟΣ, 2017