Πολιτική βία και βία της πολιτικής
Περίεργες συμτπώσεις σήμερα. Διαβάζω στο Παρόν το εξής εξωφρενικό: Καθηγητής πανεπιστημίου ζητάει την προληπτική λογοκρισία της εκπομπής “Κουτί της Πανδώρας”, που πρόκειται να αποκαλύψει πως ο ίδιος ήταν συνεργάτης της Χούντας και γι΄ αυτό το λόγο διεγράφη από το Πανεπιστήμιο, όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία τον 1974. Παράλληλα, σήμερα μάθαμε ότι ο πατέρας του κυρίου Μιχάλη Χριστοφοράκου των μαύρων ταμείων της Siemens συμμετείχε αμέσως μετά τη γερμανική κατοχή ως κατηγορούμενος στη δίκη των δοσίλογων, όπου και αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών. Είχε κατηγορηθεί ότι κατέδιδε όσους διοχέτευαν φαρμακευτικό υλικό από τον Ερυθρό σταυρό σε αναξιοπαθούντες (τον χειμώνα της γενοκτονίας) και αντάρτες (τα επόμενα χρόνια της κατοχής).Έτσι εξηγούνται και κάποια ενδιαφέροντα ευρήματα από προσωπικά αρχεία του κυρίου Χριστοφοράκου που σύντομα θα έρθουν στο φως της δημοσιότητας.
Συμπτωματικά, σήμερα είναι η επέτειος της δολοφονίας από την οργάνωση 17Ν του αρχιβασανιστή της χούντας Ε. Μάλλιου, που ένα χρόνο πριν είχε αθωωθεί προκλητικά από το δικαστήριο στη διαβόητη δίκη της Χαλκίδας. Παραθέτω αυτούσιο το άρθρο του tvxs:
Σαν σήμερα, το 1976, πέφτει νεκρός στο Φάληρο ο απότακτος αστυνομικός και βασανιστής της χούντας Ευάγγελος Μάλλιος, από τις σφαίρες «ενός ψηλού και μιας κοπέλας», όπως φωνάζει λίγο προτού ξεψυχήσει, οι οποίοι ανήκουν στη νεοσύστατη «17 Νοέμβρη». Είναι μόλις η δεύτερη επίθεση της διαβόητης πλέον τρομοκρατικής οργάνωσης και χειροκροτείται από ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που λίγους μήνες νωρίτερα έχει παρακολουθήσει εμβρόντητο την αθώωση των αρχιβασανιστών της δικτατορίας.
Η δίκη της Χαλκίδας ξεκινάει στις 11 Νοεμβρίου 1975 και θα προκαλέσει την οργή της κοινής γνώμης, όχι μόνο για την αθωωτική της ετυμηγορία, αλλά και λόγω της εξωφρενικής συμπεριφοράς κατηγορουμένων και δικαστών. Μεταξύ άλλων, ακούγεται πως «οι αστυνομικοί Μάλλιος, Μπάμπαλης, Καραπαναγιώτης και Κραβαρίτης ήταν ικανότατοι και εκτελούσαν υποδειγματικά τα καθήκοντά τους». Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, οι κατηγορούμενοι παίρνουν το ρόλο του ανακριτή, υποβάλλοντας προκλητικές ερωτήσεις στους μάρτυρες, ενώ διατείνονται πως οι κακώσεις που φέρουν τα θύματά τους είναι αποτέλεσμα αυτοτραυματισμού.
Δύο ακριβώς χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου (17/11/1975), Τα Νέα κυκλοφορούν με τίτλο «Προκλητικοί οι βασανιστές στη Χαλκίδα»: «Οι κατηγορούμενοι είναι προκλητικοί. Γελάνε την ώρα που τα θύματά τους καταθέτουν για τα απάνθρωπα βασανιστήρια που υπέστησαν στην Ασφάλεια. Συνεχίζουν τον πόλεμο λάσπης κατά των μαρτύρων κατηγορίας, υποστηρίζοντας για μερικούς απ’ αυτούς ότι συνεργάστηκαν με την Ασφάλεια». Η κοινωνική οργή για την ατιμωρησία των βασανιστών εκφράζεται με μια σειρά συνθημάτων, όπως «Οι φασίστες στο Γουδί», «Δίκες λαϊκές για τους βασανιστές», «Φόλα στο σκύλο της ΕΣΑ», «Ο λαός δεν ξεχνά, τους φασίστες τους κρεμά», κλπ, και όταν δολοφονείται ο Ε. Μάλλιος στις 14 Δεκεμβρίου 1976, δεν είναι λίγοι αυτοί που επικροτούν την κίνηση της «17 Νοέμβρη».
Για παράδειγμα, λίγες μέρες μετά την εκτέλεση, η ομάδα «Προλεταριακή Αριστερά» εκδίδει προκήρυξη συμπαράστασης στη 17Ν που αναφέρει: «Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, η οργάνωση 17 Νοέμβρη έδρασε σαν εντολοδόχος του λαού. Το πιστόλι που εκτέλεσε τον Μάλλιο το κρατούσαν οι εκατοντάδες νεκροί της δικτατορίας, οι δεκάδες χιλιάδες βασανισμένοι, ένας ολόκληρος λαός. Γι’ αυτό και σύσσωμη ήταν η αντίδραση του λαού: “Ν’ αγιάσουν τα χέρια τους”». Παράλληλα, στην κηδεία του Μάλλιου σημειώνονται έντονα επεισόδια από ακροδεξιούς, υποστηρικτές της δικτατορίας, μεταξύ των οποίων και οι Γεωργαλάς, Αγαθαγγέλου και Μιχαλολιάκος. Οι παριστάμενοι φωνάζουν αντικομμουνιστικά συνθήματα και, σύμφωνα με πληροφορίες, ξυλοκοπούν 5 δημοσιογράφους υπό την ανοχή της αστυνομίας.
Μέσα σε αυτή την εκρηκτική κατάσταση, δε λείπουν και οι φωνές που μιλούν για «προβοκάτσια» εκ μέρους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών ή άλλων «σκοτεινών κύκλων» και συμφερόντων που επιζητούν την πολιτική αναστάτωση της χώρας. Ειδικά τις πρώτες μέρες, το ενδεχόμενο αυτό αναδεικνύεται αρκετά από την αστυνομική διεύθυνση, τον πολιτικό κόσμο αλλά και μέρος των ΜΜΕ. Σε δημοσίευμα των Νέων (22.10.1977) αναφέρεται πως «παράγοντες των αρχών ασφαλείας πιστεύουν πως πίσω από την επωνυμία αυτή (σ.σ.: 17Ν) κρύβεται κάποια άλλη οργάνωση που έχει αντικειμενικό σκοπό τη δημιουργία ανώμαλων καταστάσεων».
Ο Καραμανλής επιστρέφει εσπευσμένα από το Πακιστάν και ενημερώνεται για το τεταμένο κοινωνικό κλίμα, ενώ το βάρος της κατάστασης πέφτει στον τότε υπουργό Άμυνας, Ευάγγελο Αβέρωφ, που υποστηρίζει πως ο Μάλλιος στάθηκε άτυχος επειδή ήταν υπεύθυνος του τομέα της Ασφάλειας που ανέκρινε τους κομμουνιστές. «Ο Μάλλιος δεν ήταν βασανιστής, μολονότι, όπως πολλοί άλλοι στη θέση του, είχε μάλλον χαστουκίσει κρατούμενους στη διάρκεια των ανακρίσεων», ισχυρίζεται ο Αβέρωφ. Η εκτίμηση που κάνει ο Βρετανός πρέσβης, σε επιστολή του προς το Φόρεϊν Οφις, για τη στάση του υπουργού είναι πως «βεβαίως ανήκει στη δεξιά πτέρυγα της κυβέρνησης και τα καθήκοντά του αυτήν την περίοδο, αλλά και οι πολιτικές του φιλοδοξίες μακροπρόθεσμα, τον κάνουν να αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη ανεκτικότητα τις απρεπείς πράξεις του προηγούμενου καθεστώτος. Αλλά γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η προειδοποίησή του για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις, που μπορεί να έχει η δολοφονία του Μάλλιου στους κύκλους της Δεξιάς, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη».
Ο συνεκτικός κρίκος ανάμεσα στα παραπάνω αυτά περιστατικά, παρελθοντικά και παροντικά, βρίσκεται κατά τη γνώμη μου στην προκήρυξη της 17Ν αμέσως μετά την εκτέλεση του Μάλλιου. Η αναγωγή της στο σήμερα είναι ανατριχιαστική και, αν κάποιος αφαιρούσε ονόματα και ημερομηνίες, θα πιστεύαμε ότι το κείμενο γράφτηκε μόλις τώρα. Μερικά αποσπάσματα:
ΟΡΓΑΝΩΣΗ «17 ΝΟΕΜΒΡΗ»
ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΒΑΣΑΝΙΣΤΗ Ε. ΜΑΛΛΙΟΥ
Δύο ολόκληρα χρόνια ο Ελλ. Λαός περιμένει να δη την τιμωρία των βασανιστών της ασφάλειας, των εγκληματιών του λαού που επί 7,5 χρόνια βασάνιζαν με μεσαιωνικά και βάρβαρα βασανιστήρια χιλιάδες αντιφασίστες αγωνιστές. Κι αντί για τιμωρία βλέπει την αποκατάσταση των βασανιστών. Όλοι οι βασανιστές της ασφάλειας κυκλοφορούν λεύτεροι. Οι περισσότεροι ξαναγύρισαν στις θέσεις τους. Κι αυτοί που αποστρατεύτηκαν για τα μάτια, παραμένουν οι μυστικοσύμβουλοι της ασφάλειας ενώ παράλληλα ξεκουράζονται στα πολυτελή διαμερίσματα και τις δίπλες τους που έκτισαν βασανίζοντας τον Ελλ. Λαό.
Το κράτος δεν άσκησε καμία δίωξη. Η Δικαιοσύνη τους αθώωσε στη Χαλκίδα και σε άλλες δίκες, δείχνοντας χειροπιαστά ότι δεν υπάρχει Δικαιοσύνη, κράτος δικαίου, κι ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτε απ’ αυτή. Κι ενώ οι βασανιστές και οι άλλοι φασίστες του Κράτους και του παρακράτους αφήνονται ανενόχλητοι, ταυτόχρονα συνεχίζεται το χτύπημα του λαϊκού κινήματος. Άλλοι όπως ο αγωνιστής Ψαρουδάκης κλείνονται στις φυλακές επειδή κριτίκαραν το περίφημο «στιγμιαίο» του Αρείου Πάγου που αθώωσε τους 104 ψευτοϋπουργούς. Στη μαζική διαδήλωση τις 25 του Μάη ενάντια στον αντεργατικό νόμο 300, εκατοντάδες αγωνιστές τρομοκρατούνται απ’ τις αύρες, ξυλοκοπούνται, τραυματίζονται, τέλος σκοτώνονται -όπως η γυναίκα στα Χαυτεία. Άλλοι πέφτουν θύματα της αστυνομικής τρομοκρατίας όπως ο αγωνιστής Σιδέρης.
[…] Η δολοφονία του Παναγούλη είναι συνάμα μεγάλων διαστάσεων εκφοβιστική και τρομοκρατική ενέργεια του συστήματος ενάντια στον Ελλ. Λαό και τους πρωτοπόρους αγωνιστές. Δεν είναι ενέργεια του παρακράτους για να σαμποτάρουν τον Καραμανλή, όπως ειπώθηκε, αλλά αντίθετα έργο του ενιαίου φασιστικού μηχανισμού μέσα κι έξω απ’ το επίσημο Κράτος, για να στερεώσει κι όχι ν’ ανατρέψει τον κοινοβουλευτισμό. Είναι υπενθύμιση στο λαό ότι υπάρχουν και χειρότερα, δηλ. η ανοικτή βία, κι άρα δεχτείτε τη σημερινή κατάσταση πού ναι καλύτερη απ’ τη Δικτατορία. Είναι προειδοποίηση για όσους δεν κάθονται «φρόνιμα» και τους λέει: καθίστε στ’ αυγά σας γιατί θα σας συντρίψουμε. Δολοφονούμε όταν θέλουμε και όπου θέλουμε, ακόμη και βουλευτή, χωρίς ν’ αφήνουμε ίχνη και χωρίς να μπορεί κανένας «σοβαρός» κύριος να ισχυριστεί ότι είναι δολοφόνος. Το Κράτος μας καλύπτει υιοθετώντας το τροχαίο και κουκουλώνοντας κρίσεις. Άρα, για το συμφέρον σας, καθίστε ήσυχα και δεν θα σας πειράξουμε. Αυτή είναι η Καραμανλική «Δημοκρατία».
Σήμερα τα καθάρματα αυτά κυκλοφορούν ελεύθερα και κοροϊδεύουν τα θύματα τους και τον Ελλ. Λαό. Κανένας θεσμός δεν μπόρεσε να τους τιμωρήση. Ούτε η Βουλή, ούτε η Κυβέρνηση, ούτε η Δικαιοσύνη. Ο Ελλ. Λαός θα τους αναλάβη πια μόνος του. Το προηγούμενο της ατιμωρησίας του δοσιλογισμού δεν θα επαναληφθεί. Σήμερα τα πράγματα ξεκαθάρισαν. Οι ψευδαισθήσεις ορισμένων γκρεμίστηκαν. Ο Καραμανλής με βήματα αργά αλλά σταθερά εκπλήρωσε την αποστολή που του είχαν αναθέσει αυτοί που τον έφεραν: Ο Κίσσιγκερ κι η χούντα κι όχι ο Ελλ. Λαός. Το συστηματικό κτίσιμο ενός καθεστώτος καλυμμένου φασισμού με κοινοβουλευτική βιτρίνα. Απαγορεύονται οι διαδηλώσεις, απαγορεύονται οι απεργίες, διώκονται οι συνδικαλιστές, απαγορεύεται η αφισσοκόληση, η διανομή τρικ, προστατεύονται με το «ιδιώνυμο» οι φασίστες της ασφάλειας ενώ διώκονται οι πολίτες κ.τ.λ.
[…] Κανένας νόμος δεν πρόκειται να προστατέψει τους φασίστες, κανένα Δικαστήριο δεν πρόκειται να αθωώσει τους βασανιστές. Για το λαό παραμένουν ένοχοι, εγκληματίες και πρέπει να λογοδοτήσουν.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
ΚΑΤΩ Ο ΝΕΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Επαναστατική Οργάνωση «17 ΝΟΕΜΒΡΗ»
Αθήνα Σεπτέμβρης 76
Απέναντι στην πολιτική βία των ημερών φυσικά και δεν αντιπροτείνω την ένοπλη ανταπάντηση, ενώ τη γνώμη μου για την τιμωρία των βασανιστών της χούντας την έχω εκφράσει και στο παρελθόν. Αύριο όμως είναι μία σημαντική μέρα και κρίνονται πολλά. Πολλοί αναρωτιόμαστε δυνατά πια τι έχει αλλάξει από το 1974 και πως είναι δυνατόν τα ίδια πρόσωπα που συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις κατοχής (ναζιστικές ή χουντικές) να παίρνουν ακόμα και σήμερα αποφάσεις για τη ζωή και το μέλλον μας. Γι΄αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε όλοι αύριο στην πορεία. Γιατί αν δεν σταματήσουμε εμείς αυτό το τέρας που κοντεύει να μας κατασπαράξει όλους δεν θα το κάνει κανείς…
Silentcrossing's Blog 
«βεβαίως ανήκει στη δεξιά πτέρυγα της κυβέρνησης και τα καθήκοντά του αυτήν την περίοδο, αλλά και οι πολιτικές του φιλοδοξίες μακροπρόθεσμα, τον κάνουν να αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη ανεκτικότητα τις απρεπείς πράξεις του προηγούμενου καθεστώτος.»
no comment.
ααα ρε λαμόγια, Wikileaks που σας χρειάζεται….
Την εκτίμησή μου για το κείμενο και τη συμφωνία μου για το περιεχόμενό του.
Δε σχολιάζω τίποτα. Με κάλυψε απόλυτα το σχόλιο του Γ. Κατσαμάκη. Τα συγχαριτήριά μου για το κείμενο και για το πάθος.
Αυτό μόνο: «Γιατί αν δεν σταματήσουμε εμείς αυτό το τέρας που κοντεύει να μας κατασπαράξει όλους δεν θα το κάνει κανείς…» Κι αυτό ισχύει για όλα αυτά που πάνε να μας πνίξουν εδώ και περίπου ένα χρόνο. Θα σε δω στην επόμενη πορεία σάιλεντ μαζί με το καλύτερο πλακάτ μου. Φώναξε, αύριο, δυνατά!
Διστυχώς, όταν οι θεσμοί δεν λειτουργούν (και δεν γίνονται και σεβαστοί, δύσκολο να διακρίνεις ποιό ξεκινά πρώτο κάθε φορά) τα αποτελέσματα είναι χαοτικά και συνήθως παράνομα.
@krot ο Αβέρωφ ανήκε στη δεξιά πτέρυγα-οι σημερινοί σοσιαλιστές τι δικαιολογία έχουν;
@omadeon όχι Wikileaks, κρέμασμα τους χρειάζεται. Ή, ακόμα καλύτερα, να τους διώξουμε από τη χώρα και να τους αφαιρέσουμε την υπηκοότητα. Τώρα όμως, γιατί όταν τελειώσουν τις μπίζνες τους και φύγουν κι από μόνοι τους θα είναι αργά…
@Γιώργο ευχαριστώ-και ένας μόνο άνθρωπος να κατέβηκε σήμερα στο κέντρο επειδή εμπνεύστηκε από το κείμενο μου είναι αρκετό.
@Χαρά τα έχω επιθυμήσει τα πλακάτ σου! Έλα να γίνουμε πάλι δημιουργικοί στο δρόμο!
@Darthiir έχεις δίκιο και σήμερα τα πράγματα έχουν αγριέψει περισσότερο από ποτέ, τουλάχιστον όσο μου επιτρέπει η δική μου μνήμη. Αγρίεψαν από όλες τις μεριές, να θυμόμαστε όμως ότι εμείς είμαστε πιο πολλοί και έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Αρκεί κάποτε να συσπειρωθούμε!
Επίσης προτείνω για διάβασμα και σκέψη το άρθρο του αρκούδου για τους σύγχρονους προδότες που ψήφισαν το χθεσινό νομοσχέδιο-προσωπικά δεν απαλλάσσω ούτε αυτούς που το καταψήφισαν (αφού επέτρεψαν τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας) και φυσικά ούτε το Λάος που αποχώρησε, ενώ μερικούς μήνες πριν νομιμοποίησε δια της ψήφου του τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΔΝΤ. Παραθέτω τα ονόματα των 156 δοσίλογων για να τους καμαρώσουμε όλοι μαζί, ενώ στην ιστοσελίδα της Βουλής υπάρχουν τα τηλέφωνα και οι διευθύνσεις τους για όποιον θα ήθελε να τους πει κάτι (εγώ σκοπεύω να τους στείλω προσωπικές επιστολές συγχαρητηρίων!):
Ραγκούσης Νικολάου Ιωάννης – ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ,
Παναρίτη Ιωάννου Ελένη (Έλενα) – ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ,
Μόσιαλος Αρχοντή Ηλίας – ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ,
Τσόκλη Κωνσταντίνου Μαρία Γλυκερία (Μάγια) – ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ,
Γερουλάνος Μαρίνου Παύλος – ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ,
Σκανδαλίδης Γεωργίου Κωνσταντίνος – Α’ ΑΘΗΝΩΝ,
Διαμαντοπούλου Δημητρίου ‘Αννα – Α’ ΑΘΗΝΩΝ,
Παπουτσής Δημητρίου Χρήστος – Α’ ΑΘΗΝΩΝ,
Αλευράς Γεωργίου Αθανάσιος (Νάσος) – Α’ ΑΘΗΝΩΝ,
Τσούρας Αγγέλου Αθανάσιος – Α’ ΑΘΗΝΩΝ,
Κουβέλης Σταύρου Σπυρίδων – Α’ ΑΘΗΝΩΝ,
Οικονόμου Σπυρίδωνα Παντελής – Α’ ΑΘΗΝΩΝ,
Ζούνη Λάμπρου Παναγιώτα (Πέμη) – Α’ ΑΘΗΝΩΝ,
Λοβέρδος Νικολάου Ανδρέας – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Χρυσοχοϊδης Βασιλείου Μιχαήλ – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Κατσέλη Πελοπίδα Λουκία-Ταρσίτσα (Λούκα) – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Κακλαμάνης Χρήστου Απόστολος – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Αποστολάκη Γεωργίου Ελένη-Μαρία (Μιλένα) – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Ανδρουλάκης Γρηγορίου Δημήτριος (Μίμης) – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Ξενογιαννακοπούλου Διονυσίου Μαρία – Ελίζα (Μαριλίζα) – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Ευθυμίου Δημητρίου Πέτρος – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Παπανδρέου Ανδρέα Βασιλική (Βάσω) – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Χυτήρης Γερασίμου Τηλέμαχος – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Κουτρουμάνης Σπυρίδωνος Γεώργιος – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Νταλάρα Γεωργίου Άννα – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Γείτονας Ιωάννη Κωνσταντίνος – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Παπαϊωάννου Ηλία Μιλτιάδης – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Βούρος Στεφάνου Ιωάννης – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Χαραλαμπόπουλος Ιωάννη Γεώργιος-Ερνέστος – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Πρωτόπαπας Ιωάννη Χρήστος – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Μίχος Σπυρίδωνος Λάμπρος – Β’ ΑΘΗΝΩΝ,
Μωραϊτης Χρήστου Αθανάσιος (Θάνος) – ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ AΚΑΡΝΑΝΙΑΣ,
Μακρυπίδης Διονυσίου Ανδρέας – ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ AΚΑΡΝΑΝΙΑΣ,
Γιαννακά Δημητρίου Σοφία – ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ AΚΑΡΝΑΝΙΑΣ,
Κουρουμπλής Ελευθερίου Παναγιώτης – ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ AΚΑΡΝΑΝΙΑΣ,
Μανιάτης Αναστασίου Ιωάννης – ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ,
Ρέππας Παναγιώτη Δημήτριος – ΑΡΚΑΔΙΑΣ,
Κωνσταντινόπουλος Κωνσταντίνου Οδυσσέας – ΑΡΚΑΔΙΑΣ,
Τσιρώνης Μιχαήλ Δημήτριος – ΑΡΤΗΣ,
Στασινός Σωτηρίου Παύλος – ΑΡΤΗΣ,
Παπανδρέου Ανδρέα Γιώργος – ΑΤΤΙΚΗΣ (υπόλοιπο),
Χριστοφιλοπούλου συζ. Δημητρίου Παρασκευή (Εύη) – ΑΤΤΙΚΗΣ (υπόλοιπο),
Πάγκαλος Γεωργίου Θεόδωρος – ΑΤΤΙΚΗΣ (υπόλοιπο),
Ασπραδάκης Μιχαήλ Παντελεήμων (Παντελής) – ΑΤΤΙΚΗΣ (υπόλοιπο),
Βρεττός Σπυρίδωνος Κωνσταντίνος (Ντίνος) – ΑΤΤΙΚΗΣ (υπόλοιπο),
Κατσιφάρας Ιωάννη Απόστολος – ΑΧΑΪΑΣ,
Σπηλιόπουλος Γεωργίου Κωνσταντίνος – ΑΧΑΪΑΣ,
Παπαδόπουλος Ιωάννη Αθανάσιος – ΑΧΑΪΑΣ,
Τριανταφυλλόπουλος Θεοδώρου Ανδρέας – ΑΧΑΪΑΣ,
Τόγιας Ιωάννη Βασίλειος – ΒΟΙΩΤΙΑΣ,
Τσόνογλου -Βυλλιώτη Παράσχου Βασιλική – ΒΟΙΩΤΙΑΣ,
Αγάτσα Αριστείδη Αριάδνη – ΒΟΙΩΤΙΑΣ,
Χαντάβας Αριστοτέλη Αθανάσιος – ΓΡΕΒΕΝΩΝ,
Αηδόνης Ευαγγέλου Χρήστος – ΔΡΑΜΑΣ,
Κεφαλίδου Δημητρίου Χαρούλα (Χαρά) – ΔΡΑΜΑΣ,
Κρεμαστινός Θωμά Δημήτριος – ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ,
Νικητιάδης Νικολάου Γεώργιος – ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ,
Ζωίδης Ηλία Νικόλαος – ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ,
Κουσουρνάς Γεωργίου Ευστάθιος – ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ,
Ντόλιος Πασχάλη Γεώργιος – ΕΒΡΟΥ,
Ρενταρή – Τέντε Νικολάου Όλγα – ΕΒΡΟΥ,
Τσιαούση Παναγιώτη Ελένη – ΕΒΡΟΥ,
Περλεπέ – Σηφουνάκη Αγγέλου Αικατερίνη – ΕΥΒΟΙΑΣ,
Κεδίκογλου Άγγελου Συμεών – ΕΥΒΟΙΑΣ,
Καρανίκας Δημητρίου Ηλίας – ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ,
Βαρβαρίγος Αντωνίου Δημήτριος – ΖΑΚΥΝΘΟΥ,
Κατρίνης Ιωάννη Μιχαήλ – ΗΛΕΙΑΣ,
Κουτσούκος Δημητρίου Γιάννης – ΗΛΕΙΑΣ,
Αντωνακόπουλος Γεωργίου Παναγιώτης – ΗΛΕΙΑΣ,
Δημητρουλόπουλος Πανταζή Παναγιώτης (Τάκης) – ΗΛΕΙΑΣ,
Σιδηρόπουλος Γεωργίου Αναστάσιος – ΗΜΑΘΙΑΣ,
Γικόνογλου Μόσχου Αθανάσιος – ΗΜΑΘΙΑΣ,
Τόλκας Χαραλάμπους Άγγελος – ΗΜΑΘΙΑΣ,
Κεγκέρογλου Αλεξάνδρου Βασίλειος – ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ,
Αρναουτάκης Φωκίωνος Σταύρος – ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ,
Παρασύρης Γεωργίου Φραγκίσκος – ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ,
Στρατάκης Σοφοκλή Εμμανουήλ – ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ,
Σκραφνάκη Γρηγορίου Μαρία – ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ,
Κατσούρας Σπυρίδωνα Χρήστος – ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ,
Βενιζέλος Βασιλείου Ευάγγελος – Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
Καστανίδης Γεωργίου Χαράλαμπος – Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
Αράπογλου Ανέστη Χρυσή – Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
Μαγκριώτης Αστερίου Ιωάννης – Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
Καϊλή Aλεξάνδρου Ευδοξία-Εύα – Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
Βούγιας Αλεξάνδρου Σπυρίδων – Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
Ρομπόπουλος Αποστόλου Θωμάς – Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
Γερανίδης Θεοδώρου Βασίλειος – Β’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
Αρβανιτίδης Πέτρου Γεώργιος – Β’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
Παντούλας Χρήστου Μιχαήλ – ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ,
Αργύρης Ιωάννη Ευάγγελος – ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ,
Οικονόμου Σωκράτη Αθανάσιος – ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ,
Τιμοσίδης Ιωάννη Μιχαήλ – ΚΑΒΑΛΑΣ,
Παπουτσής Πασχάλη Δημήτριος – ΚΑΒΑΛΑΣ,
Εμινίδης Κωνσταντίνου Σάββας – ΚΑΒΑΛΑΣ,
Ρόβλιας Χρήστου Κωνσταντίνος – ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ,
Σαλαγιάννης Βασιλείου Νικόλαος – ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ,
Θεοχάρη Αριστοτέλη Μαρία – ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ,
Πετσάλνικος Ιωάννη Φίλιππος – ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ,
Γκερέκου Ιωάννη Αγγελική (‘Αντζελα) – ΚΕΡΚΥΡΑΣ,
Μοσχόπουλος Αγαθαγγέλου Σπυρίδωνας – ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ,
Φλωρίδης Διαμαντή Γεώργιος – ΚΙΛΚΙΣ,
Παραστατίδης Σωκράτη Θεόδωρος – ΚΙΛΚΙΣ,
Κουκουλόπουλος Δημητρίου Παρασκευάς – ΚΟΖΑΝΗΣ,
Αθανασιάδης Θεοδώρου Αλέξανδρος – ΚΟΖΑΝΗΣ,
Βλατής Νικολάου Ιωάννης – ΚΟΖΑΝΗΣ,
Μπεγλίτης Ανδρέα Παναγιώτης – ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ,
Φαρμάκη-Γκέκη Γεωργίου Αικατερίνη – ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ,
Μανωλάκης Χρήστου Άγγελος – ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ,
Ρήγας Θεοφάνη Παναγιώτης – ΚΥΚΛΑΔΩΝ,
Παπαμανώλης Νικολάου Γεώργιος – ΚΥΚΛΑΔΩΝ,
Γρηγοράκος Γεωργίου Λεωνίδας – ΛΑΚΩΝΙΑΣ,
‘Εξαρχος Θεοδώρου Βασίλειος – ΛΑΡΙΣΗΣ,
Σαχινίδης Δημητρίου Φίλιππος – ΛΑΡΙΣΗΣ,
Νασιώκας Παναγιώτη Έκτορας – ΛΑΡΙΣΗΣ,
Καρχιμάκης Ελευθερίου Μιχαήλ – ΛΑΣΙΘΙΟΥ,
Σηφουνάκης Οδυσσέα Νικόλαος – ΛΕΣΒΟΥ,
Μαργέλης Νικολάου Σπυροπάνος – ΛΕΥΚΑΔΟΣ,
Καρτάλης Ιωάννη Κωνσταντίνος – ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ,
Ζήση Αθανασίου Ροδούλα – ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ,
Κουσελάς Ηλία Δημήτριος – ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ,
Γιαννακοπούλου Ιωάννη Κωνσταντίνα (Νάντια) – ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ,
Βουδούρης Γεωργίου Οδυσσέας – ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ,
Μάντατζη Μουχάμερ Τσετίν – ΞΑΝΘΗΣ,
Ξυνίδης Γεωργίου Σωκράτης – ΞΑΝΘΗΣ,
Καρύδης Μιχαήλ Δημήτριος – Α’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ,
Μπεντενιώτης Ανάργυρου Εμμανουήλ – Α’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ,
Νιώτης Δημητρίου Γρηγόριος – Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ,
Λιντζέρης Γεωργίου Δημήτριος – Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ,
Διαμαντίδης Δημητρίου Ιωάννης – Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ,
Τζάκρη Εμμανουήλ Θεοδώρα – ΠΕΛΛΗΣ,
Θεοδωρίδης Ιωάννη Ηλίας – ΠΕΛΛΗΣ,
Γιουματζίδης Μελετίου Βασίλειος – ΠΕΛΛΗΣ,
Αμοιρίδης Παναγιώτη Ιωάννης – ΠΙΕΡΙΑΣ,
Παπαγεωργίου Ανδρέα Αθανάσιος – ΠΙΕΡΙΑΣ,
Μίχου Κωνσταντίνου Μαρία – ΠΙΕΡΙΑΣ,
Όθωνας Όθωνα Εμμανουήλ – ΡΕΘΥΜΝΗΣ,
Χατζή Οσμάν Ραήφ Αχμέτ – ΡΟΔΟΠΗΣ,
Πεταλωτής Στυλιανού Γεώργιος – ΡΟΔΟΠΗΣ,
Βαρδίκος Χαραλάμπους Πυθαγόρας – ΣΑΜΟΥ,
Μπόλαρης Ηλία Μάρκος – ΣΕΡΡΩΝ,
Κουτμερίδης Θεοδώρου Ευστάθιος – ΣΕΡΡΩΝ,
Τζελέπης Γεωργίου Μιχαήλ – ΣΕΡΡΩΝ,
Χάϊδος Ιωάννη Χρήστος – ΤΡΙΚΑΛΩΝ,
Μαγκούφης Ευθυμίου Χρήστος – ΤΡΙΚΑΛΩΝ,
Μερεντίτη Δημητρίου Αθανασία (Σούλα) – ΤΡΙΚΑΛΩΝ,
Τσώνης Αθανασίου Νικόλαος – ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ,
Αντωνίου Νικολάου Αντωνία (Τόνια) – ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ,
Μπατζελή Γεωργίου Αικατερίνη – ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ,
Λιάνης Θεμιστοκλή Γεώργιος – ΦΛΩΡΙΝΗΣ,
Παπαθανάση Κωνσταντίνου Αφροδίτη – ΦΩΚΙΔΟΣ,
Δριβελέγκας Κωνσταντίνου Ιωάννης – ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ,
Λαφαζάνης Γεωργίου Αργύριος – ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ,
Δαμιανάκης Νικολάου Ευτύχιος – ΧΑΝΙΩΝ,
Σκουλάκης Γεωργίου Εμμανουήλ – ΧΑΝΙΩΝ,
Βαλυράκης Ιωαν. Ιωσήφ – ΧΑΝΙΩΝ,
Τσουρή Στεφάνου Ελπίδα – ΧΙΟΥ.
Πράγματι πολύ καλό το κείμενο σου…
Πήγαμε στην πορεία και λοιπόν; Αυτό «το τέρας» δεν φόβαται πια όσο μαζικές κι αν είναι οι πορείες. Πρέπει επιτέλους να άλλαξουμε τον τρόπο οργάνωσης μας. Δεν είναι η πορεία αυτοσκοπος. Γιατί δεν δίνεται απο πριν σύνθημα απο όλους τους χώρους, μετά την πορεία και εφόσον «σπάσει» απο τα ΜΑΤ ξανα συκγέντρωση και ξανά πορεία, μεχρι το βράδυ γαμώτο μου! Ως πότε θα παίζουμε το παιχνίδι τους; Ακόμα τσούζουν τα μάτια μου απο τα κωλοχημικά τους!
Με συγχωρείς για το ύφος αλλά αυτή η χούντα δεν σταματάει πουθενα…
@happy χίλια δίκια έχεις, αλλά για το μέχρι πότε θα παίζουμε το παιχνίδι τους αν βρεις απάντηση να την πεις και σε ‘μάς. Όλοι μας σαν κουνούπια αισθανόμαστε με τόσους αναίτιους ψεκασμούς, δεν υπάρχει όμως και άλλος τρόπος. Εκτός κι αν αφήσουμε κι εμείς την τύχη και το μέλλον μας σε μερικά παιδιά που τους αρέσει να παίζουν με όπλα, τι να πω πια; Αυτό το τέρας των σοσιαλιστικών ΜΑΤ και σία έχει γίνει τεράστιο γιατί πλέον γνωρίζουν ότι μόνο με την απόλυτη καταστολή μπορούν πια να αντιμετωπίσουν το λαό. Τα ‘λεγες εσύ και με τις δημοτικές, αλλά ποιος σε άκουγε. Όχι τίποτα άλλο, αλλα το ότι δεν είναι όλος ο κόσμος στο δρόμο το μεταφράζουν και σε νομιμοποίηση των μέτρων τους. Μετά το ’08 πάντως μόνο τα ΜΑΤ φαίνεται ότι προετοιμάστηκαν για τη νέα εποχή-και δεν είναι τυχαίο που χθες μας «έσασαν» από το Σύνταγμα σε χρόνο dt. Πια πρέπει να οργανωθούμε περισσότερο ή να αποδεχτούμε οριστικά το δικαίωμα τους να μας αντιμετωπίζουν σαν κουνούπια…
Εκτός από τις επιστολές, μια ιδέα που μου άρεσε επίσης σαν μορφή εκδήλωσης των συναισθημάτων μας για τους βολευτές μας είναι αυτή.
Όσο για πλακάτ, ωρίστε μερικές ωραίες ιδέες, τα οποία αν φτιαχτούν κατάλληλα, μπορούν να λειτουργήσουν και ως ασπίδες ενάντια στα ΜΑΤ
KnowDame to the rescue! Πολύ μου άρεσε η ιδέα με τα βιβλία! Νομίζω στην επόμενη πορεία θα φτιάξω μια ασπίδα με τον Ρουσσώ. Μάλλον το «Κοινωνικό Συμβόλαιο» γιατί η «Διατριβή για την προέλευση και τις βάσεις της ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων» δεν χωράει. Πουθενά. Να κλαις και να γελάς μαζί…