Μοτοκούζι

Το τέλος του κόσμου θα μας βρει σε συναυλία των Jean-Paul Sartre Experience στη Νέα Ζηλανδία ή καβάλα σε μια μοτοκούζι να διασχίζουμε τη Λένορμαν με μια Polaroid στο χέρι κι ο αέρας θα βρωμάει απ’ τα διυλιστήρια. Μπορεί να κόβουμε λεμόνια απ’ τον κήπο σου ή να πετάμε βότσαλα στη θάλασσα της Μάγχης κι εγώ να σου λέω ψέμματα πως είμαστε στον Ατλαντικό. Μπορεί να τρώμε τηγανητές πατάτες με σως χίλιες θάλασσες σε ένα βρώμικο φαστφουντάδικο στις Βρυξέλλες ή να πίνουμε βότκα απ’το μπουκάλι και να κάνουμε φιγούρες σε κάποιο μπαρ της Μπρατισλάβας. Μπορεί να είναι απόγευμα και να τρώμε πασατέμπο σε ένα παγκάκι στο λιμάνι της Σμύρνης ή να πίνουμε ροζ γρανίτες και να κάνουμε θόρυβο με τα καλαμάκια μας στην ανατολική ακτή του Ειρηνικού. Μπορεί να παίζουμε κομπάρσοι σε μια ταινία του Αράκι, να τραγουδάμε δυνατά καραόκε τραγούδια των Roxette ή να ψάχνουμε στο ίντερνετ συνταγές για το τέλειο λικέρ δυόσμου. Μπορεί να κάνουμε καταδύσεις σε ένα ωκεανό με τροπικά ψαράκια ή να κολλάμε τις μούρες μας στα τζάμια του λεωφορείου 906 απ’ τον Πειραιά ως την Καλλίπολη και πάλι πίσω ή να ανεβοκατεβαίνουμε άσκοπα τη λεωφόρο Βουλιαγμένης. Μπορεί να παίζουμε UNO στο τραπέζι της κουζίνας ή να βαριόμαστε να επιστρέψουμε μια ταινία στο βίντεοκλαμπ. Μπορεί να κάνουμε σκοποβολή με άδεια μπουκάλια μπύρας σε κάποιο ξεχασμένο αμαξοστάσιο του Ντιτρόιτ ή να διασχίζουμε με ένα τροχόσπιτο την έρημο της Καλιφόρνιας παρέα με φίλους που τους λένε Τζο ή Ντέρεκ. Μπορεί να κάνουμε βουτιά στο Γκραν Κάνυον όπως η Θέλμα και η Λουίζ ή να φτιάχνουμε στένσιλ σε κάποιο τοίχο του Βερολίνου. Μπορεί να πίνουμε κοκτέιλ μέσα από καρύδες σε μια παραλία στα προάστια της Μπανγκόγκ ή να βλέπουμε για χιλιοστή φορά κάποια ταινία του Σταύρου Τσιώλη. Μπορεί να πλήττουμε σε κάποιο παιδικό πάρτι ή να ψαρεύουμε από μια βάρκα στη μέση του Έβρου. Μπορεί να καίμε βιβλία σε μια ταράτσα ή να κάνουμε τρολιές στο διαδίκτυο. Μπορεί να γαμιόμαστε στο πίσω κάθισμα του FIAT μου ή να κάνουμε τον γύρο της Αίγινας με νοικιασμένα ποδήλατα. Μπορεί να πίνουμε μπύρες με τον Jello Biafra ή τσάι με την Marianne Faithfull. Το τέλος του κόσμου μπορεί να μας βρει κλεισμένους σε ένα ασανσέρ ή στο κυλικείο κάποιας παλιάς πολυκατοικίας στο κέντρο της Αθήνας. Μπορεί να σκαρφιζόμαστε τρόπους να απελευθερώσουμε αστακούς από ένα ενυδρείο ή να ρουφάμε μπαλόνια με ήλιον και να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια. Μπορεί να ψηνόμαστε κάτω από τον μεσημεριανό ήλιο της Σούγιας ή να σκοντάφτουμε πάνω σε ένα κορίτσι με αμυγδαλωτά που εκείνη την ώρα βγαίνει από ένα ζαχαροπλαστείο. Μπορεί να κλέβουμε ένα Volvo απ’ την άκρη του δρόμου και να φεύγουμε μαζί μέχρι το τέλος του κόσμου.

.