Άκου Ανθρωπάκο!
Άκου λίγο Ανθρωπάκο, εσύ ο χαμηλόμισθος και μια ζωή καρπαζοεισπράκτορας, που τώρα αρρώστησες και δεν υπάρχει χώρος για ‘σένα στο δημόσιο νοσοκομείο που έχτισες πέτρα-πέτρα και πρέπει να πληρώσεις το ιδιωτικό. Κι ο τοπικός βουλευτής αγόρασε το σπίτι σου για ένα κομμάτι ψωμί και με την υπόσχεση να βολέψει το παιδί σου σε κάποιο σούπερ μάρκετ όταν εσύ θα έχεις φύγει. Σε θυμάμαι από παλιά, όλο κηρύγματα υπέρ πατρίδος και ρητορείες για το κόμμα ήσουν. Μην τολμήσεις και μου ξαναμιλήσεις εμένα για πατρίδα Ανθρωπάκο, τα όρια της δικής σου πατρίδας φτάνουν μέχρι την πόρτα του τοπικού σου βουλευτή.
Τον τοπικό βουλευτή τον ξέρεις κι εσύ Ανθρωπάκο. Θυμάσαι που σε ένα καυγά έβγαλες όπλο και πυροβόλησες το φίλο σου; Τον σακάτεψες τον άνθρωπο Ανθρωπάκο, ακόμα μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία. Κι εσύ έδωσες άρον άρον ό,τι λεφτά είχες μαζέψει στο βουλευτή με τις διασυνδέσεις και την έβγαλες καθαρή στο δικαστήριο. Σε ακούω συχνά τελευταία να μιλάς για δικτατορία και Παπαδόπουλους και Παττακούς και αναριγώ. Ο φόβος έχει μπήξει τόσο βαθιά τα νύχια του μέσα σου που είσαι έτοιμος να δώσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις για ένα κομμάτι ψωμί. Ήσουν βέβαια μικρός τότε και δεν θυμάσαι, ρώτα όμως και τον τοπικό σου βουλευτή πως είναι η ζωή χωρίς ελευθερία, πρωτοπαλίκαρο της χούντας ήταν.
Μια ζωή φιλήσυχος και καλός οικογενειάρχης Ανθρωπάκο, είχε να το λέει η γειτονιά. Ξέρω ότι φοβόσουν, θύμωνες, αγανακτούσες, έπρεπε όμως να φέρνεις και φαί στο σπίτι, να πληρώνεις φάρμακα, λογαριασμούς, φροντιστήρια. Και τώρα στα δύσκολα πάλι εσύ πρέπει να πληρώσεις για όσα ατιμώρητα έκλεψαν άλλοι. Σε έπεισαν κι όλας τα καθάρματα πως εσύ ευθύνεσαι για όλα και πως πρέπει κι από πάνω να συναινέσεις. Και σου μιλούν για συναίνεση αυτοί που μήνες τώρα ζεσταίνουν τη μηχανή του ελικοπτέρου που θα τους βγάλει από τη χώρα. Τώρα που φτάνει το τέλος τι θα κάνεις Ανθρωπάκο; Τι σκοπεύεις να τους δώσεις για να συνεχίσουν να πηγαίνουν τα παιδιά στο φροντιστήριο; Το σπίτι σου; Τα νεφρά σου; Τα δόντια σου;
Ακούγεται σαν ασπρόμαυρη ταινία του ’40 Ανθρωπάκο, όμως έτσι έγινε και πάλι η ζωή μας. Σε έπεισαν και τότε, προσπαθούν να σε ξαναπείσουν και τώρα, πως για να σωθεί η χώρα σου χρειάζεται εθνική ενότητα. Σκέφτηκες ποτέ μωρέ ποιοί είναι αυτοί που σου μιλούν για ενότητα; Αυτοί που πενήντα χρόνια τώρα κάνουν περιουσίες πάνω στον κόπο και το αίμα σου. Οι ίδιοι ακριβώς τότε και τώρα. Κι εσύ έμαθες να σκύβεις το κεφάλι και να λες κι ευχαριστώ που σε αφήνουν να υπάρχεις.
Ανθρωπάκο της Αριστεράς που χρόνια ζεις μέσα στη ζαχαρωτή φούσκα της καθοδήγησης κι εσύ που δεν εντάσσεσαι σε καλούπια και πολεμάς μια ζωή για τα ιδανικά σου, για ‘σένα και για ‘μένα λυπάμαι πιο πολύ. Μας έκαναν εχθρούς λες και αγαπάμε διαφορετικά, δουλεύουμε διαφορετικά, πεινάμε διαφορετικά. Μια ζωή δίπλα σου ήμουν στο δρόμο, σε έβλεπα να διαδηλώνεις, να φωνάζεις, να πολεμάς την αδικία. Μόνο που οι σύντροφοι που τότε σε καθοδηγούσαν δεν πολεμούσαν μαζί σου για την αδικία, αλλά γιατί δεν είχαν και οι ίδιοι την ευκαιρία να συμμετάσχουν στη διαφθορά. Ώσπου τα κατάφεραν-και εξαφανίστηκαν από το δρόμο. Μέτρα απουσίες, μέτρα απώλειες, μέτρα καρέκλες.
Εσύ κι εγώ Ανθρωπάκο, τα παιδιά των social media, αποβλακωμένα χρόνια τώρα στο χαζοκουτί, με πλήκτρα αντί για χέρια και πίξελς για μυαλό, το μόνο που μας διαφοροποιεί από την απονεκρωμένη μάζα που καταριόμαστε είναι η γρήγορη μας σύνδεση. Κάποτε θα μας την πάρουν κι αυτή. Πες μου όμως, αν αύριο το πρωί μας δινόταν η τελευταία ευκαιρία να αλλάξουμε τις ζωές μας πως θα αντιδρούσαμε; Θα κάναμε Like στο Facebook ή θα βγαίναμε στους δρόμους και τις πλατείες να τα παίξουμε όλα για όλα;
Άκου και κάτι τελευταίο Ανθρωπάκο. Κανείς δεν φοβάται περισσότερο ή λιγότερο από ‘σένα κι από ‘μένα. Σκέψου όμως πόσοι είναι και πόσοι είμαστε. Χίλιοι αυτοί; Δέκα χιλιάδες εμείς. Ένα εκατομμύριο αυτοί; Δέκα εκατομμύρια εμείς. Το ξέρεις καλά τι ακολουθεί από ‘δω κι εμπρός, νόμισες προσωρινά ότι θα την βγάλεις καθαρή μόνος σου, όμως πια πείστηκες ότι οι ληξίαρχοι βάζουν προσεχώς οριστικό τέλος στις ζωές μας.
-Ναι!
Silentcrossing's Blog 
Silent, καλησπερίζω, χαθήκαμε τώρα που είμαστε κοντά βρε παιδί. 🙂
Χμ, κοίτα, δεν είμαι σίγουρος ότι θα ήθελα να είμαι μαζί -σε ο,τιδήποτε- με τον Ανθρωπάκο των πρώτων παραγράφων.
Ντρόπη σου να με κάνεις να δακρύζω εν ώρα εργασίας! 😥
Μέρες τώρα γυρίζει μια φράση στο κεφάλι μου, «πώς σκατά γίναμε έτσι; Πως γίναμε έτσι γαμώ το κεράτο μου γαμώ!»
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να ξαναγίνουμε άνθρωποι;
Εγώ δεν θα πάω φίλε. Και όχι γιατί με μάραναν τα πίξελ ή η Αριστερά. Είμαι θυμωμένος με όλους αυτούς που ψήφιζαν κυβερνήσεις τόσα χρόνια και τώρα κατηγορούν τα κόμματα για την κρίση
Και τι να γίνει ρε συ Γιώργο, δηλαδή να μείνουμε οι καλοί ανθρωπάκοι απο δω κι οι κακοί ανθρωπάκοι απο την άλλη; Αυτό δεν είναι που θέλουν; Και στο κάτω κάτω της γραφής, ότι κάποιος βούτηξε στα σκατά τόσα χρόνια και τώρα το μετάνιωσε, εμένα μου φτάνει. Και τι έγινε δηλαδή που εγώ, εσύ, αυτός, εμείς ή εκείνοι δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ; Κάποιοι μας έφεραν ως εδώ και κάποιοι μας σπρώχνουν ακόμα πιο κάτω, όμως ο ανθρωπάκος για μένα είναι θύμα, ναι θύμα του συστήματος. Τετριμμένο σαφώς, αλλά ο καθένας θα κοιτάξει την πάρτη του όταν το σύστημα είναι αυτό. Όσοι άντεξαν ή ήταν τυχεροί ή είχαν πολυ γερές αντιστάσεις και μπράβο τους. Ε αυτοί λοιπόν πρέπει να σηκώσουν την πέτρα του αναθέματος στον Ανθρωπάκο ή σε αυτόν που στηρίζει τη δημιουργία Ανθρωπάκων;
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υπερασπίζομαι την σημερινή κίνηση, γιατί δεν την γνωρίζω. Αλλά ακόμα κι αν είναι υποκινούμενη δολιώς, αν , αν τυχόν, εμφανιστούν όσοι έχουν δηλώσει συμμετοχή κάτι θα είναι… Να σας πω κάτι όμως, ακόμα κι αν είναι υποκινούμενη, ε φαντάζομαι δεν θα είναι και αυτοί που θα πανε υποκινούμενοι. Επίσης πιστέυω ότι είναι καλό αν ξεκουνηθεί λίγο κι ο απολιτικ νεός…
Τέλος πάντων, ας ελπίζουμε σε κάτι πιο ισπανικό… 😉
Ακου Ανθρωπάκο. Αλλά έχει μπαμπάκι στα αυτιά του. Ούτε άκουε ούτε θέλει να ακούσει. Μην ξεχνάμε το λεξικό του Μπαμπινιώτη έχει προσθέσει ένα καινούργιο νεο ελληνικό λήμα. Το ωχαδελφισμό.
@Δύτα καλημέρα. Εγώ τους χρειάζομαι όλους τους ανθρωπάκους για μια στιγμή, αυτοί είναι η χώρα μου και αν δεν είναι οι ίδιοι εκεί δεν μπορούμε πλέον να κταφέρουμε τίποτα στο όνομα τους.
(Για το άλλο δίκιο έχεις, βρήκα μάλιστα και κοινούς μας φίλους, θα στα πω αναλυτικά!)
@Happy στην ερώτηση “πώς σκατά γίναμε έτσι;” η απάντηση είναι πως μας παρέλυσε ο φόβος. Όχι τώρα, εδώ κι πενήντα χρόνια. Είμαστε ένας έθνος κλασομπανιέρων που όμως αν ξυπνήσει δεν το σταματάει κανείς. Ας αισιοδοξήσουμε γι’ αυτό…
@Γιώργο δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου. Στην πραγματική χούντα όμως, όχι στη ντεμέκ τη δική μας, η αντίσταση ήταν πολύχρωμη. Όσο επιφυλακτικός κι αν είμαι για τα σημερινά καλέσματα δεν θα μείνω με σταυρωμένα τα χέρια, όχι γιατί τίπτομαι για τους ψηφοφόρους αλλά γιατί οι ευκαιρίες μειώνονται και η αντοχή έχει μηδενιστεί.
Άκου Σάιλεντ!
Ανθρωπάκοι δεν υπάρχουνε. Μόνο ανθρωπάρες. Το εγώ του καθενός μας δεν αφήνει χώρο στο μυαλό για τίποτα άλλο. Εγώ θα πάω σάιλεντ. Παρά την αποστροφή μου προς την Αριστερά του κώλου που πάλι θα τα καπελώσει όλα, παρά την αηδία μου προς τα σώματα (αν)ασφαλείας και τις λοβοτομημένες ορντινάτσες τους, παρά την απέχθειά μου για τους δήθεν αναρχικούς που καπηλεύονται μια ολοκληρη ιδεολογία για να μπορούν να δέρνουν χωρίς να πληρώνουν εισητήριο στο γήπεδο και να κλέβουν με την ησυχία τους υπολογιστές απ’ τη Στουρνάρη. Θα πάω κι ας βλέπω ότι αυτοί που με παρακινούν να δράσω εδώ και μέρες είναι αυτοί που πάλι θα λουφάξουν πρώτοι. Θα πάω κι ας μην πιστεύω στις αλλαγές που έρχονται απ’ έξω. Θα πάω χωρίς πλακάτ, χωρίς ταμπέλα, χωρίς σύνθημα. Ίσως ακόμη και χωρίς ελπίδα. Θα πάω γιατί αν δεν πάω θα σκάσω απ’ τη βλακεία αυτών που κυβερνούν κι αυτών που κυβερνιούνται κι ο δρόμος έχει, αν μη τι άλλο, κάπως καλύτερο αέρα. Και μην αρχίσετε κι εδώ τα ισπανικά! Venceremos και μαλακίες!
Χαρά, αν είναι να πας χωρίς ελπίδες δεν καταλαβαίνω τελικά γιατί θα πας. Για την έκπληξη; Για να αλλάξεις τον αέρα σου;
Έχω και αγαλματάκια
Χάρτινο πρωθυπουργό
Έξυπνα παραμυθάκια καλέ
Για τον κάθε μπρούντζινο Ρωμιό.
Σε κάλυψα;
@Happy (2) όλοι νομίζω είμαστε θύτες και θύμτα αυτού του συστήματος, παίζουμε σε ένα σαδομαζοχιστικό παιχνίδι αλλάζοντας κατά καιρούς ρόλους, μέχρι που καταφθάνει η εξουσία να μας δείξει ποιος κρατάει πραγματικά το μαστίγιο. Η ισπανική επανάσταση πάντως δεν είναι ούτε το δικό μου στυλ, ας ξεκινήσουμε όμως πρώτα και στην πορεία βλέπουμε πως θα μπορέσουμε να μετασχηματίσουμε τη μάζα 🙂
(το τελευταίο είναι καλαμπούρι, μη με φάτε!)
@Χαρά έμεινα άφωνος. Πάμε λοιπόν κι ας μας βγει και σε κακό, έτσι κι αλλιώς κι αν δεν πάμε πάλι σε κακό θα μας βγει. Μια ένσταση μόνο έχω: ε, όχι και χωρίς πλακάτ! Εδώ όταν εσύ ήσουν μακρυά φτιάχναμε εμείς τα πλακάτ σου, τώρα πρέπει να μας βγάλεις όλους ασπροπρόσωπους!
Συμφωνώ και με τον γράφονται και με τις αντιρρήσεις που προβάλλονται. Αλλά θα πάω. Θα πάω γιατί η επιθυμία μου να αλλάξει κάτι, είναι μεγαλύτερη από την πικρία μου για τα πεπραγμένα των συμπολιτών μου. Θα πάω γιατί δεν θέλω ένα μέλλον ίδιο με το παρελθόν που δημιούργησε ο ανθρωπάκος. Θα πάω γιατί οποιοσδήποτε μπορεί να προσπαθήσει να με καπελώσει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μου αλλάξει μυαλά. Θα πάω γιατί δεν έχω άλλο χρόνο να αναλώσω στην απόδοση ευθυνών, στους φόβους και στις φοβίες μου. Θα πάω γιατί εγώ ξέρω τι θέλω και ας σφυρίζουν κάποιοι αδιάφορα. Θα πάω γιατί κάποια μέρα θα πρέπει να απαντήσω στην ερώτηση «Εσύ που ήσουν/ τι έκανες;».
@Στέλλα γεια! Πια, θα ακούσει θέλει και δεν θέλει.
Παράδειγμα του λήμματος «ωχαδερφισμός» από το slang.gr:
-Θα έρθεις μαζί στην πορεία αύριο;
-Μπα, δεν νομίζω μωρέ, έχω κανονίσει να πάω για καφέ. Αλλά εντάξει, θα πάτε εσείς οπότε εμένα τι με θέλετε;
-Αυτός ο ωχαδερφισμός θα μας φάει ρε Κυριάκο και θα περάσουν και τον νόμο τελικά…
@Γιώργο σε διαβεβαιώ ότι δεν είσαι περισσότερο κυνικός από κανένα εδώ μέσα. Μπορεί όμως και να γίνει τελικά η έκπληξη, ναι…
@ESKARINA γεια! Δεν θα άλλαζα ούτε σημείο στίξης σε όσα γράφεις. Σκέφτομαι μάλιστα να τη στείλω την απάντηση σου στους γονείς μου που το σκέφτονται ακόμα…
Νομίζω πως κόλλησα τελικά τον Κατσαμάκη κυνισμό. 😐
Η επιθυμία μου ν’ αλλάξει είναι δεδομένη. Όταν πλησιάζει κάθε φορά η πορεία στο Σύνταγμα από πέρσι στις 5-5 τρώμε στη μάπα ολόκληρο το απόθεμα της ΕΛΑΣ σε ασφυξιογόνα. Τι θ΄αλλάξει σήμερα?
όσο μεγαλώνω τόσο λιγότερο καταλαβαίνω…
η πείρα μού ξέμαθε τον κόσμο!
είμαι μακριά…για να μαι μαζί σας!
το μόνο που μπορώ να συμπαρατάξω σε χρώμα λευκό:σε χώρα μακρινή, σε αναμάρτητη χώρα πορευομαι…
σε κόκκινο:και θα ρθουν χρόνια χλωμά και αδύναμα μέσα στη γάζα…
σε μαύρο:πολύ δε θέλει ο κόσμος, ένα κάτι ελάχιστο, σαν τη στραβοτιμονιά πριν το δυστύχημα, όμως ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση…
@renata σε συμβουλεύω να σταματήσεις τις κακές παρέες! Δεν ξέρω ποια είναι η δική σου αποτίμηση για χθες, εγώ νομίζω ότι και μόνο για την εμπειρία του να διαδηλώνεις σε αυτή τη χώρα χωρίς να αισθάνεσαι καταρίδα είναι κάτι…
@katabran όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο ηλίθιοι αισθανόμαστε. Χτίζουμε, χτίζουμε και μετά αποδομούμε σιγά σιγά μέχρι να ΄μείνει το χάσκον κενό. Γιατί όσα μας μάθαν στα παιδικά τραγουδάκια ήταν όλα μαλακίες. Κι όμως, εγώ σε νιώθω τόσο απελπισμένα κοντά…
Σιγά μην τις σταματήσω 😛
Διάβασα τις εκτιμήσεις πολλών για τη χτεσινή συγκέντρωση μου κέντρισε το ενδιαφέρον να δω πως θα εξελιχθεί παραπέρα. Θα ξέρεις πως γιούχαρανε όσους κατέβηκαν με πανό της ΓΕΝΟΠ, λες κι όλοι είναι ξεπουλημένοι. Λες και δεν υπάρχουν οι των ορυχείων που εισπνέουν τον καρκίνο καθημερινά, οι εναρίτες και όσοι απλά κάνουν τη δουλειά τους.
Αυτό το τσουβάλιασμα μ΄ενοχλεί κυρίως, Silent.Πάρα πολύ. Λες και όσοι διεκδικούν μέσα απ΄τα πρωτοβάθμια σωματεία τους το καλύτερο είναι όλοι το ίδιο. Αυτές οι ρημάδες οι γενικεύσεις…
Υ.Γ.Συγκέντρωση, όχι διαδήλωση Silent. Μην μπερδεύεις τα πράγματα.
Ελπίζω να δω όλους αυτούς σε αντιφασιστικές πορείες και το άλλο Σάββατο που έχει συλλαλητήριο ή μήπως όχι. επειδή είπα «κακίες» λέξεις;
@Ρενάτα θα της έλεγα τώρα τίποτα της ΓΕΝΟΠ για το πόσο νοιάζεται για τους εργάτες των ορυχείων αλλά δεν θέλω να μπω σε αυτή τη διαδικασία αυτή τη στιγμή. Επίσης δεν με ενδιαφέρει το απολιτίκ, όλοι φορείς πολιτικής είμαστε και κάποιοι από εμάς ψηφίζουμε συγκεκριμένα κόμματα με συγκεκριμένες ιδεολογίες. Αν θες τη γνώμη μου διαφωνώ με τον χθεσινό αποκλεισμό της οργανωμένης Αριστεράς (ποιος το αποφάσισε; και γιατί;), ωστόσο επιλέγω να συμμετέχω και να κάνω την προσωπική μου αξιολόγηση γιατί ο πολύς κόσμος δεν συνδράμει με την Αριστερά (δεν μιλάω για χθες, γενικά μιλάω). Πάντως συντρόφους είδα εγώ εκεί έξω χθες. Επίσης, κατά την ταπεινέστατη μου γνώμη ο πολύς κόσμος δεν πηγαίνει στα συλλαλητήρια όχι γιατί είναι βολεμένος, αλλά γιατί φοβάται. Είναι η ερμηνεία που δίνει ο καθένας στα γεγονότα…
Δεν συμφωνώ μαζί σου στις λέξεις που επιλέγεις να διορθώσεις. Αλλά δεν θα το συνεχίσω γιατί έχει δημιουργηθεί μία πόλωση άσχημη και αναίτια που δεν βοηθάει κανένα. Ελπίζω να μην με θεωρείς κομμάτι της πόλωσης, όχι γιατί θα είχα πρόβλημα να το παραδεχτώ, αλλά γιατί κι εγώ στέκομαι αμήχανος απέναντι στα γεγονότα, αν και κάπως ανακουφισμένος μετά τη χθεσινή βραδιά…
Δε σε θεωρώ μέρος της πόλωσης. Την ίδια στάση κρατάω κι εγώ. Μακάρι να αλλάξω γνώμη. 🙂
Καλημερούδια σε όλα τα παιδάκια, αισιόδοξα και μη.
Πάμε γι’ άλλες πολιτείες αναρχικές,
Να βρεθούμε σ’ απεργίες προσωπικές…