12. Εγγονόπουλος-Πουλικάκος-Socos-Η Ύδρα των πουλιών
9 Δεκεμβρίου, 2010
Θεωρίες σεπτές μυστικών δεινοσαύρων, στων νερών τις πλεκτάνες που τα ζώσανε κύκνοι,
Μαύροι κύκνοι, γαλάζιοι, όλο ιδέα, και πόθο που λες πάει να σβύση κι αποτόμως γυρεύει
Ν’ ανεβή πιο ψηλά, να γκρεμίση, να σπάση, παραθύρια ν’ ανοίξη, να φωνάξω, να κλάψη,
Να ρημάξω, ν’ αράξη, να σκιστή, να χαράξω στο χαλκό πιο βαθειά, πιο βαθειά…
4 Σχόλια
leave one →
Silentcrossing's Blog 
Μ’ αυτά και με εκείνα ξέχασα να πω πως αυτός είναι από τους δίσκους που ότι δεν έχει σε ρυθμό το έχει σε ένταση. Τη χάρηκα πολύ αυτή τη δουλειά. Πάρα πολύ!
Κι εγώ τον χάρηκα πολύ αυτό το δίσκο, σωστό διαμάντι είναι, έτοιμος είμαι να γράψω πάλι διάφορα μεγαλόσχημα (αλλά δεν θα το κάνω, θα τον δικαιώσει η ιστορία 🙂 ) Πάντως ευχαρίστως θα τον άκουγα ολόκληρο στο Μέγαρο που έχει και καλή ακουστική, αν δηλαδή έβγαζαν ποτέ τις παρωπίδες εκεί στο ΔΟΛ.
Πάντως η ύπαρξη του δίσκου εξηγεί γιατί όλο το χρόνο τον κυνηγούσα το Μήτσο να τα πούμε και δεν καθόταν, ήταν μπίζι το πουλάκι 🙂
Μήπως να το ξαναπιάναμε αυτό τώρα που τελειώσαν κι οι δηλώσεις στην Εφορία;
Σσσσσσ! Τι πας και θυμάσαι κι εσύ βρε παιδί μου; Έλα με το καλό και βλέπουμε 😉